29 Οκτ Καρκίνος του μαστού στις νέες γυναίκες: Επιβίωση και ποιότητα ζωής
Ο καρκίνος του μαστού είναι πιο σπάνιος στις νέες γυναίκες, μόλις το 7% των περιπτώσεων εκδηλώνονται σε γυναίκες κάτω των 40 ετών, είναι όμως πιο επιθετικός απ΄ ότι στις γυναίκες προχωρημένης ηλικίας. Αυτή η ιδιαιτερότητα, καθιστά λεπτή την ισορροπία ανάμεσα στην προτεραιότητα για επιβίωση και στην ανάγκη να διασφαλιστεί η γονιμότητα μιας νέας γυναίκας και η ποιότητα ζωής που θα έχει μπροστά της.
Το καλό νέο είναι πώς οι γενικές προοπτικές για όσους νοσούν από καρκίνο του μαστού έχουν βελτιωθεί σημαντικά τις τελευταίες δεκαετίες. Το πενταετές ποσοστό επιβίωσης όταν ο καρκίνος διαγνωστεί στα αρχικά του στάδια αγγίζει το 100%. Ακόμα κι όταν ο καρκίνος διαγνωσθεί στο τρίτο στάδιο, το ποσοστό αυτό έχει αυξηθεί στο 72%. Κλινικές δοκιμές για νέες θεραπείες υπόσχονται μία μέρα να βελτιώσουν ακόμα περισσότερο τις πιθανότητες επιβίωσης.
Η βελτίωση αυτή στις προοπτικές επιβίωσης των νέων ασθενών με καρκίνο του μαστού, επιτυγχάνεται την ώρα που η ιατρική κοινότητα δίνει ολοένα και μεγαλύτερη έμφαση στην ανάγκη για διασφάλιση ποιότητας ζωής.
Οι νέες ασθενείς με καρκίνο του μαστού αντιμετωπίζουν ποικίλα ζητήματα στη σταδιοδρομία τους, τις σχέσεις και τη σεξουαλική τους λειτουργία, καθώς επίσης και στην ικανότητά τους να κάνουν παιδιά.
Το ζήτημα της γονιμότητας απασχολεί ιδιαιτέρως τις νέες ασθενείς, καθώς η υποβολή σε χημειοθεραπεία και ακτινοβολία μπορεί να βλάψει κύτταρα στις ωοθήκες τους που παράγουν υγιή ωάρια. Οι θεραπείες ορμονών, όπως η ταμοξιφαίνη, έχει επιπτώσεις στην περίοδο της γυναίκας και μπορεί ακόμα και να τη σταματήσει. Η ζημιά στη γονιμότητα μπορεί να είναι προσωρινή αλλά μπορεί να είναι και μόνιμη.
Επίσης, μερικές θεραπείες για τον καρκίνο του μαστού καταστείλουν την ερωτική επιθυμία, καθώς η γυναίκα μπορεί να αισθάνεται πολύ αγχωμένη ή κουρασμένη για να έχει σεξουαλική επαφή.
Μια πρόσφατη έρευνα του ιδιωτικού φορέα, Dana-Farber Cancer Institute, στις ΗΠΑ, μεταξύ 1.300 νέων ασθενών, είναι ιδιαίτερα διαφωτιστική.
Ενδεικτικά, η έρευνα αποκάλυψε ότι:
- Ένα αυξανόμενο ποσοστό νέων γυναικών με καρκίνο σε ένα στήθος επιλέγει να αφαιρέσει το μη προσβεβλημένο στήθος. Ωστόσο, αυτή η απομάκρυνση του άλλου μαστού δεν έδειξε να βελτιώνει την επιβίωση.
- Το 38% των γυναικών δήλωσαν ότι, πριν από τη διάγνωσή τους, είχαν ενδιαφερθεί να κάνουν παιδιά. Κατά τη στιγμή της διάγνωσης, το 26% έδειξε ένα τέτοιο ενδιαφέρον.
- Το 11% είχε λάβει μέτρα για τη διατήρηση της γονιμότητάς τους με την κατάψυξη εμβρύων, ωαρίων ή και με άλλες τεχνικές.
- Από τις συμμετέχουσες που προσπάθησαν να μείνουν έγκυοι μετά από θεραπεία, η μεγάλη πλειοψηφία πέτυχε.
Όλα τα παραπάνω είναι λογικό να απασχολούν μια νέα σε ηλικία ασθενή σε συνδιασμό με το βαρύ φορτίο της διάγνωσής της. Σε αυτό ακριβώς το σημείο, ο/η χειρουργός μαστού/ ογκολόγος της μπορεί να έχει αποφασιστική συμβολή, βοηθώντας την να σηκώσει αυτό το φορτίο και σε συνεργασία μαζί της να καταστρώσουν ένα θεραπευτικό πλάνο που θα εστιάζει όχι μόνο στην επιβίωση αλλά και στη διασφάλιση μιας φυσιολογικής ζωής και μετά τον καρκίνο του μαστού.